ΤΟ καιρός ήταν τρελός, για να το θέσω ήπια. Ξέρω ότι το μεγαλύτερο μέρος της χώρας έχει υπομείνει παρόμοια: απόψυξη την εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα, ξαφνική πτώση σε ασυνήθιστα χαμηλές θερμοκρασίες και (από τη στιγμή που τα σχέδια όλων των διακοπών στριμώχνονταν) μια επιστροφή σε ασυνήθιστα ζεστές θερμοκρασίες.
Ήμουν ευγνώμων που δεν χάσαμε την κάλυψη του χιονιού μας κατά την πρώτη απόψυξη, έτσι ώστε τα φυτά να έχουν κάποια προστασία όταν η θερμοκρασία έπεφτε στους -2°F τη νύχτα. Αλλά με αυτό το δεύτερο, μετά τα Χριστούγεννα απόψυξη, το χιόνι έχει φύγει ως επί το πλείστον. Τη Δευτέρα έφτασε σχεδόν στους 50°F και δεν έβρεχε, οπότε αποφάσισα να περπατήσω στον κήπο και να ελέγξω τα πράγματα.
Αγωνία: Εκτεθειμένο φυτό
Τα φυτά, ειδικά εκείνα που φυτεύονται αργά το φθινόπωρο, τείνουν να φουσκώνουν από το έδαφος με εναλλασσόμενες παγώσεις και ξεπαγώσεις. Σκέφτηκα ότι θα ενθάρρυνα κάθε φυτό που «προσκρούει» να χτυπήσει ξανά προς τα κάτω. Αλλά ποτέ δεν ονειρευόμουν ότι θα έβλεπα αυτό:
«Μην εκθέτετε τις ρίζες στον άμεσο ήλιο ή στον ξηρό άνεμο. κάτι τέτοιο μπορεί να αποβεί μοιραίο για τα φυτά». Έτσι λέει ο οδηγός φύτευσης που συνοδεύει την επίγεια ορχιδέα. Μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι είχα ακολουθήσει κατά γράμμα τις οδηγίες φύτευσης: μπουμπούκια 1/2 ίντσα κάτω από την επιφάνεια, μια ίντσα σάπια φύλλα πάνω από αυτό, οι ρίζες απλώνονται οριζόντια στις τέσσερις κορυφαίες ίντσες του εδάφους. Αυτό που δεν έκανα είναι να κάλυψα την γυναικεία παντόφλα με μια τετράγωνη σανίδα ή ένα κομμάτι πλαστικό, όπως συνέστησε. Τοποθέτησα ένα κλοσ από σύρμα κοτόπουλου πάνω από το σημείο φύτευσης για να αποτρέψω το σκάψιμο των ζώων.
Δεν ξέρω αν οι δυνατές βροχοπτώσεις έπλυναν το χώμα ή αν κάποιο ζώο είχε μπει κάτω από το συρμάτινο κλουβί για να κάνει αταξίες. Ο ιστότοπος πραγματικά δεν φαινόταν ενοχλημένος. Πήρα αμέσως μια μικρή μπανιέρα γεμάτη μούχλα φύλλων, την πέταξα πάνω από τις ρίζες και την χάιδεψα απαλά με τα χέρια μου.
Μετά αντικατέστησα το συρμάτινο κλουβί.
Μόλις άρχισα να γράφω αυτήν την ανάρτηση, ξαναδιάβασα αυτό το κομμάτι για την κάλυψη με ένα κομμάτι ξύλο. Νομίζω ότι θα κυνηγήσω ένα σκραπ πριν τελειώσει η απόψυξη. Το ξύλο υποτίθεται ότι εμποδίζει τις ρίζες να βρέχονται πολύ. Από την άλλη, η γυναικεία παντόφλα δεν πρέπει ποτέ να στεγνώνει. Και αυτό το υβρίδιο υποτίθεται ότι είναι ένα από τα εύκολα!
Γιατί προσπαθώ; Για ένα πράγμα, έχω δει Cypripedium acaule (ένα από τα πιο δύσκολα) που αναπτύσσεται κοντά, λιγότερο από μισό μίλι μακριά, λίγο πιο κάτω από το δρόμο μας. Δεν φαίνεται παράλογο να σκεφτόμαστε ένα ευκολότερη η γυναικεία παντόφλα μπορεί να ευδοκιμήσει εδώ. Επίσης, δεν γίνομαι νεότερος. Θέλω να πω, αν περιμένω “μέχρι να γίνω καλύτερος κηπουρός” μπορεί πρώτα να πεθάνω. Θα μπορούσατε να πείτε ότι ήταν στη λίστα μου. Επίσης, μαντέψτε πώς μετατρέπεστε σε καλύτερο κηπουρό; Προσπαθώντας να καλλιεργήσετε φυτά που δεν έχετε καλλιεργήσει ποτέ πριν.
Αλλά οφείλω να πω ότι ποτέ δεν περίμενα να στρίψω και να ανακαλύψω το πιο ακριβό φυτό που έχω φύτεψει ποτέ στη ζωή μου εντελώς ξεγυμνωμένο χωρίς καμία ευδιάκριτη αιτία.
Bliss: Βοτάνισμα τον Ιανουάριο
Κατεβαίνοντας το κρεβάτι από την παντόφλα της πολιορκημένης κυρίας, ανακάλυψα μπαλώματα από ρεβίθια.
κοτόπουλο (Stellaria media) βλασταίνει εύκολα σε θερμοκρασίες μεταξύ 53°F (12°C) και 68°F (20°C), αλλά τα καταφέρνει ακόμη και στους 36°F (2°C) και επιβιώνει στους 14°F (-10°C) μόλις πρόστιμο. Λαμβάνοντας υπόψη τη μονωτική επίδραση του χιονιού και την ανοχή του ρεβίθου στο χαμηλό φωτισμό, είναι απόλυτα ικανό να αναπτυχθεί κάτω από το χιόνι. Απλώς δεν μπορούσα να αντισταθώ να το τραβήξω από τότε που ήμουν ακριβώς εκεί και είχε μια άδεια μπανιέρα στο χέρι.
Οι μίσχοι τραβήχτηκαν εύκολα, αλλά οι περισσότερες ρίζες έμειναν πίσω. Είναι πιθανό να ήταν ακόμα ενσωματωμένα σε παγωμένο χώμα στις άκρες τους. Θα το είχα κάνει καλύτερα αν επέστρεφα στο υπόστεγο και έπαιρνα το μαχαίρι κηπουρικής μου (γνωστός και ως hori-hori), αλλά για χάρη του Pete, αυτό έπρεπε να ήταν μια γρήγορη βόλτα στον κήπο και είχα πράγματα να κάνει σε εσωτερικούς χώρους. (Κανόνας νούμερο ένα: πάντα Πάρτε τα κλαδευτήρια χεριών σας και το μαχαίρι κηπουρικής σας πριν πάτε οπουδήποτε στον κήπο. Και το δικό σου [phone] ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ.)
Παρόλα αυτά, δεν άργησα να γεμίσω τον κουβά μου. Υπάρχει λόγος που ονομάζεται chickweed: τα κοτόπουλα το λατρεύουν. Τουλάχιστον, τα κοτόπουλα με χειμερινά σιτηρέσια το λατρεύουν και τα κοτόπουλα μας ήταν πολύ χαρούμενα που με έβαλαν να πετάξω τα μαζεύματά μου πάνω από το φράχτη στην αυλή τους.
Ελπίδα: Σημάδια της Άνοιξης
Μου έφτιαξε τη διάθεση που ξεχορτάρισα τον Ιανουάριο. Ήταν σκοτεινά; ήταν υγρό? ήταν απολαυστικό! Με έβαλε σε τόσο αισιόδοξο πνεύμα, που αποφάσισα να ψάξω για σημάδια της άνοιξης.
εαρινή αμαμελίδα (Hamamelis vernalis) ανθίζει νωρίτερα από οποιοδήποτε από τα υβριδικά αμαμελίδα που ανθίζουν την άνοιξη (Χαμαμέλης Χ ενδιάμεσα) Φύτεψα. Είναι εγγενές στα νότια και κεντρικά μέρη της Βόρειας Αμερικής και θεωρείται ανθεκτικό στη Ζώνη 4 του USDA. Θα δοκιμάσω περισσότερες ποικιλίες αυτού του θάμνου, γιατί είναι υπέροχο να έχεις κάτι ανθισμένο πριν από τις χιονοστιβάδες.
Έχω πολλές μανόλιες αστέρια (Star magnolia), όλα τα σπορόφυτα που μου έδωσε ο διπλανός μου γείτονας. Εκείνη την εποχή, νόμιζα ότι ήταν μια αυτοφυής μανόλια και τα φύτεψα όλα σε ξυλώδεις άκρες που εφάπτονται στο γκαζόν ή στα χωράφια. (Είναι στην πραγματικότητα εγγενές στην Ιαπωνία.) Η μανόλια παραπάνω ήταν μακράν η μεγαλύτερη όταν την πήρα. οι άλλοι είναι απέναντι από τον κολπίσκο και αγωνίζονται.
Ενώ το ίδιο το δέντρο είναι ανθεκτικό στη Ζώνη 4 του USDA, τα μπουμπούκια μπορεί να εκραγούν από ένα ξαφνικό κρύο. Πέρυσι δεν άνθισε καθόλου και πολλά άλλα ξυλώδη φυτά παρουσίασαν ζημιές. Όταν ανθίζει, είναι αρχές Μαΐου.
Το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ: φυτέψτε τους πιο πρώιμους ανθισμένους βολβούς σας εκεί που λιώνει πρώτα το χιόνι. Οι περισσότερες από τις χιονοστιβάδες μου δεν έχουν αναδυθεί, αλλά αυτές, στο πιο ζεστό μικροκλίμα, είναι σπάνιο να πάνε. Στην πραγματικότητα είχαν αρχίσει να αναδύονται το πρώτο μισό του Δεκεμβρίου πριν χιονίσουν.
Βλέπω αυτά τα καλλωπιστικά λάχανα από την εξώπορτά μου. Όσο το χιόνι έχει λιώσει, έχω αυτό το χρώμα. Οι μαμάδες του φθινοπώρου έχουν μετατραπεί σε χυλό, οι πανσέδες μπορεί να ζουν αλλά να δυσκολεύονται να ανθίσουν, αλλά το διακοσμητικό λάχανο θα συνεχίσει να δίνει χρώμα και τον χειμώνα. Τελικά η επίθεση τσουχτερό κρύου, χιονιού και πάγου (ειδικά) θα τα κάνει να μαυρίσουν και να κουρελιάσουν, αλλά στο κρύο μου κλίμα παρέχουν ενδιαφέρον και ευχαρίστηση πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο παραδοσιακό φθινοπωρινό φυτό εξωτερικού χώρου.
Προηγούμενες χειμερινές περιπάτους
Περπάτημα στον κήπο κατά τη διάρκεια της απόψυξης: είναι κάτι που έχω κάνει πολλές φορές στο παρελθόν.
